Het Vrije Veld
Wij gingen fietsen op een dag in mei
zo'n dag die wel betoverd lijkt, be-engeld
Door bloesemgeur en lusten aangezwengeld
bevonden wij ons weldra in de wei
De fietsen aan het hek, intiem verstrengeld,
kwam over ons een eeuwig jong gevrij
Half dronken van de passie, dij aan dij
naakt in het malse gras, zacht, hoogomstengeld
Het leek een dag waarop men zwemt of hengelt
wij in extase, de remmingen voorbij,
gehuld in wolken zwoele liefdesdromen
Plots staat 'r een man, en uit zijn vingers bengelt
een snel verstijvend lid der boerderij
Ga door! moedigt hij aan, 'k ga bijna komen!
... n.a.v. Hanny's gedicht 'moment supreme' een ware herinnering ...
Schrijver: Ton Hettema, 3 mei 2015Geplaatst in de categorie: jaargetijden
Voorjaar 3.0 met 8 stemmen 
172
172
Geef je reactie op deze inzending:
door animale krachten aangejaagd
maakt zelfs de grijste miezemuis gewaagd
en laat de saaiste boerensul niet rusten
wat altijd geldig blijft voor meid en vent:
je hebt niet geleefd als je geen liefde kent
Wanneer door lentekriebels zo in mei
de libido je danig parten speelt
en jij dan met je lief een stukje wei
als een natuurlijk minnebedje deelt,
wees waakzaam en dat in zeer hoge mate:
Die boeren houden alles in de gaten.
Je Adriaan
De ruiten waren flink beslagen
Door het liefdevol elkaar behagen
We namen 't niet nauw met de zeden
Kijkt opeens een man door de beslagen ruit:
Hij trok zich af en keek zijn ogen uit!