Het lachebekje
Het bleef heel stil toen zij het licht aanschouwde.
Geblèr dat met geboorte samengaat
werd niet gehoord, nee zelfs geen zacht geblaat,
wat pa en ma en vroedvrouw zeer benauwde.
Maar toen trok zij haar kleine mondje open
en maakte luide van haar komst gewag.
Terwijl er schitters in haar ogen kropen,
ontstak ze in een schaterende lach.
Rondom het kraambed klonk een diepe zucht,
de bange spanning was op slag verdwenen,
gelijk met de verkrampte kromme tenen.
Ze lachten allen mee, heel opgelucht.
En met die leuke kuiltjes in haar wangen
liet ieder zich in vreugde door haar vangen.
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=F1jTqWLrzjI
Schrijver: Adriaan van Dam, 13 juni 2015
xs4all.nlGeplaatst in de categorie: lightverse
Nieuw leven 3.0 met 8 stemmen 
140
140
Geef je reactie op deze inzending:
Vlak voordat ik dit gedicht las, hoorde ik dat in mijn vriendenkring iemand oma was geworden. Mocht er ook bij jou een kind geboren zijn in familie of vriendenkring, dan bij deze van harte voor alle trotse ouders, grootouders en overige familie.
een fraai doorlopend verhaal maakt,
met gevoel en inzicht, zorg je ook
voor kleine woordglinsters op andere
plekken dan de rijmwoorden, knap!