Netgedichten

netgedicht (nr. 56.948):

spoorloos

het spoor loos
zocht ik de bron
de wortels van mijn bestaan
die plakkerig als stroop
bleken te kleven
langs het zwarte git
van wegen die mijn vader baande

zijn vruchten rijpten
negen in getal
in het vrouwelijk schoon
waarlangs ruiende drift
zijn potlood sleep
als strepen van krijt
op zwarte wegen

diep gekerfde pijnen
uit tranen van gemis
bouwden zuilen van zout
die zoet smelten
als het lege verleden
de brug vindt
naar mijn zoekende heden

de weg gevonden
omhelzen sluiers van liefde
gelijk strelende takken
ons kruisend pad
waar brekende stemmen
onze harten helen
laat stil geluk
mij zuchtend steunen
op de stam die mij voedde

ik heb jou gevonden