Netgedichten

netgedicht (nr. 57.283):

Moeder

niet alleen later
ook nu
is zij mij

ik leun in haar
de gebaren die ze maakt
haar ogen en de wind er omheen

ze leert me het leven
en de dingen die gebeurd zijn
hoe je moet vliegen en een deken legt
om het ene, dan weer het andere

ze zegt het me met handen
vooruit in tijd

handen die ze achterlaat

op een stoel, door het raam
in een bloem of een echo waardoor ik slaap

niet alleen nu
is zij vroeger

ik in haar

Schrijver: kerima ellouise, 1 oktober 2015

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: verjaardag

moeder

3.8 met 16 stemmen

904

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 10 jaar geleden

Moederhanden die nooit echt loslaten. Een hart dat nooit echt stopt met kloppen. Altijd dichtbij, voelbaar. Wat een prachtig gedicht Kerima!

Inte feelders, 10 jaar geleden

Zo dicht je haar nog dichterbij! Mooi Kerima!

Guy Aarts, 10 jaar geleden

Zo mooi hoe je jezelf al spiegelend in je moeder ziet. En mooi de tendresse in dit gedicht, Kerima.

Adeleyd, 10 jaar geleden

Ze leert me het leven ! Mooi en innig verwoord, Kerima!

geeraardt , 10 jaar geleden

Dichtbij de moeder
De moeder dichtbij
Mooi dit

Hanny van Alphen, 10 jaar geleden

Voor eeuwig verbonden, de moeder het kind, het kind de moeder.
....ik leun in haar...heel mooi beeld in dit fraaie werk.

Coby Poelman-Duisterwinkel, 10 jaar geleden

Heel mooi!

ww, 10 jaar geleden

moeders zeggen het met hun handen en hun hart. wij strelen ze allebei in deze woorden.

hans_, 10 jaar geleden

Hoe gelukkig zal je zijn als je in gedachten
weer even voor haar zit en luistert naar haar
stem en kijkt naar haar gebaren.
Moederliefde - het spat er af Kerima.

Geef je reactie op deze inzending: