Jaargetijden

Bruin dwarrelt het ooit
zo groene leven langs me heen.
Het dekt de wortels die het in
vervlogen tijden samenbracht
en sterft er nu, alleen

Ik loop langs afgesleten paden,
enigszins verblind
door de schoonheid van het zonlicht,
dat traag door kaalgeslagen takken
een nieuw, verloren, evenwicht hervindt.

Het is de wind
die hier als bruid
van ijzig koel gevoelen
zo de eerste stappen
van de naderende winter luidt

Met mijn jas
wat hoger opgetrokken
kader ik de grenzen
van het eigen rijk
vermogen af

en zie
de stilte
van de schoonheid

het verval
en opkomst van
bestaan

waar ik als kind
al spelend
met volwassenheid

mijn eigen
stukje weg

mag gaan


-

Natuur Leven Filosofie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.7 met 3 stemmen 119