Déconfiture

nog nooit behield het huis
zijn witheid van muren

het glas zijn geveinsde ruiten
noch de eenheid van scherven

er hangt een lucht van
toekomende leegstand

met het breken van de huid
kraken de cellen hun wanden

langs de draden van schimmel
krimpt de resterende adem

die met vertraging verdrinkt
in oliedampende klei

in het aardegrijze as, in de
rafels aan verteerde organen

met de noodzaak tot 't brood
in de neiging naar bederf

demystificeren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 89