Netgedichten

netgedicht (nr. 59.240):

tranen

ik wil alleen nog huilen
maar 'k heb geen tranen meer
ik wil alleen nog huilen
want m'n hoofd doet zo zeer
zo zeer van alle pijn
die er in de wereld is
voor alle leed weer aangedaan
aan mensen,
'n kwetsbaar bestaan
van kinderen,
vrouwen,
mannen die zich wel
gedragen als een heer
ik wil zo vreselijk huilen
misschien
komen morgen
de tranen weer

... Link: Brussel, Liesbeth List.
Foto genomen van herdenking op liveblog nos.nl 22-03-16 ...

Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=rn6q_Mcwh7E

Schrijver: Gabriëla Mommers, 22 maart 2016

gabrielamommers

yahoo.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: actualiteit

tranen

Brussel

Bruxelles

3.0 met 9 stemmen

233

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: leonardo
Datum:: 24 maart 2016; Ja, mooi doch triest gedicht dat maar weer aangeeft dat de mensen het nooit leren hun religie als zaligmakend voor hun moorddaden te opteren.

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 23 maart 2016; Het woord RESPECT komt in de woordenboeken van verderfelijke aanslagplegers geenszins voor; laat staan dat zij de betekenis, EERBIED, van dit woord kennen. Geïndoctrineerd en gehersenspoeld verachten zij vrijwel elk leven, inclusief dat van henzelf...!

Geef je reactie op deze inzending: