Netgedichten

netgedicht (nr. 59.241):

Angst in de schepping

ik heb angst
in de schepping gezien
waar nog zon scheen
waaide een donkere wind

mat ruizelt blad
aan takken die hangen
in het kindergeluid
zijn de blijde tonen er uit

de omslag kwam
als een dief in de nacht
nog onvoorbereid bij
het eerste begin van de dag

het rampenbericht
was snel verspreid
in hoog opgelopen emoties
golfde chaos in mediahype

het is niet te bevatten
waarom mensen het leven
van anderen zo kunnen verachten
door hen de dood in te jagen

ook uit allah’s naam
zal de schepping niet wijken
voor angst en dodelijke terreur
naastenliefde opent iedere deur