Bloed kruipt
er hangt een familie
om mijn nek
de ene verdrietig
de andere gek
ze schuilen bij mij
en ik bied ze hulp
bij de een droog ik tranen
duw een ander uit zijn schulp
voor de een doe ik boodschappen
bij de ander maak ik schoon
ik draag ze al maanden
het lijkt zo gewoon
maar er zijn van die dagen
dan wil ik niet meer
ben ik moe van het dragen
en leg alles neer
wil ze allemaal verlaten
voorgoed en vliegensvlug
maar dan trekken de banden
mij keihard weer terug
Geplaatst in de categorie: familie