Ik ben zo bang dat op een dag

Ik ben zo bang dat op een dag
- je moet er niet aan denken -
het wachtwoord zal besluiten dat
het aandacht aan zichzelf wil schenken.

‘Waarop zou ik nog langer wachten?
Een ander denkt ook niet aan mij!
Nu ben ik nog gezond en fit.
Ik voel me eindelijk vrij!’

Jij kunt dan je pc vergeten
en ook je smartphone geeft niet thuis.
Het woord zit achter zijn tv
te chillen, het doet niet meer mee.

‘U kunt nog twee keer’ roept het schalks.
‘Dan knijp ik er echt tussenuit!
Zoek maar een ander want ik ben er niet.
En daarna trouwens ook niet meer.’

Het beste lijkt mij, allerliefste,
dat jij jouw wachtwoord aan mij geeft
en ik het mijne aan jou toevertrouw.
Het is ... o jé! wat was het nou?

Ik ben zo bang dat op een dag
- je moet er niet aan denken -
de dag waar wij zo bang voor zijn
opeens gekomen blijkt te zijn.

En hoe je het ook wendt of keert,
Het wachtwoord is verdwenen.
Hoofdletters en ook kleintjes, cijfer en het leesteken
Ze namen allemaal de benen.

Schrijver: Karel Klumpers, 2 augustus 2016

k.klumperssnelnet.net

wachtwoord

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 229