Netgedichten

netgedicht (nr. 60.768):

Soms is er even vrede

Heel soms kan ik de hemel zien
en alle engelenkoren horen;
dat lijkt onmogelijk misschien
maar daartoe zijn we toch geboren

opdat er vrede zonder pijn
en mensen vrij en ongedwongen
elkanders broers en zussen zijn,
en helder van geluk gezongen;

maar 'k weet: vaak is de vrede zoek,
en wacht en wacht ze lang op morgen;
bestaat ze enkel in een boek
of is ze toch in 't hart verborgen?

Voor vrede moet elk mens gaan zorgen
dan komt ze mogelijk op bezoek.