Laatste halte

Breng me naar de laatste halte
vlakbij de grens van niemandsland
ik ben reeds een vluchtige gestalte
kom geef me nog een laatste hand

sprak zij zacht maar gedecideerd
ik aarzelde, voelde nog een band
ook al lag zij daar nu uitgeteerd
reeds op vleugellange afstand

maar wie ben ik om te bepalen
of het eindpunt al is gekomen
dus kuste ik na enig dralen
de liefste hand van mijn dromen

die ochtend werd een vreemde dag
omdat de droom me niet meer los liet
hoorde regelmatig haar levendige lach
maar dacht toch steeds aan leven op krediet

droom dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 115