vaarwel pa

vaarwel pa
geniet van eeuwig de rust
daar – aan de overkant
die wij in het aardse
in en met elkaar
lastig vinden konden

hier leidde de omgang
over wonderlijke paden
waarlangs over en weer
in het doen en laten
zonder of met elkaar
soms de keuzes schuurden

toch – hier en nu
is er stil het weten
van soms onzichtbare draden
die stevig ons verbonden
daarom ook zeggen wij
liever nog was jij hier

toch en éven nog
om elkaar te zeggen
waarvoor eerder wij
de woorden mistten
voor de vragen ook
die antwoordden zouden

dit moment van afscheid
komt rauwer daarom
in en op ons gemoed
want ergens eens of ooit
hielden wij de hoop
elkaar echt te vinden toch

vaarwel pa

wij vervolgen de weg
gepakt en gezakt met heugenis
vluchtig als een schaduw soms
die ons jou herinneren doet
in goede en in slechte dagen
als de vader van ons leven

vaarwel pa!
dat wij onszelf begrijpen
als ooit – dáár
wij elkaar weer zien
dáár - aan de overkant
waarheen jij nu vaart

vaarwel pa!

... Geschreven voor (de (klein-)kinderen van) Dirk de Paauw – geboren 29 augustus 1952 en overleden 2 april 2017 ...

Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte, 6 april 2017

infodoodkorte.nl

vaarwel pa overkant

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 355