Netgedichten

netgedicht (nr. 62.704):

Terugroepen

hij zingt een lied
dit niet vergeten

nog weten
als de schaduw
weer eens roept

meedragen als
aantekening
in een dagboek

blijvend op zoek
naar zijn melodie

door niets
laten onderbreken
deze verwondering

die ik hier als mens
hoor en zie

Schrijver: Hilly Nicolay, 23 april 2017

voorjaarsvlinder

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

emoties

natuur

3.8 met 12 stemmen

403

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Anneke Bakker, 8 jaar geleden

Heerlijkheid Hilly om dit te lezen, in gedachten hoor ik in zijn melodie jouw woorden vertolken

Inte Feelders, 8 jaar geleden

Zo te horen een mooi gedicht, Hilly !

Guy Aarts, 8 jaar geleden

Niet vergeten en nog weten én verwondering: prachtige poëtische pijlers die dit heerlijke gedicht dragen. Heel erg van genoten, Hilly.

jonhy donovan, 8 jaar geleden

terug een pareltje van je hand ,Hilly

Adeleyd, 8 jaar geleden

Ja, niet vergeten als de schaduw weer eens roept!
Prachtig omdat je dit aan ons toevertrouwt.Bedankt en proficiat, Hilly

kerima ellouise, 8 jaar geleden

weet hebben van het lied dat je meedraagt, zelfs in de donkerte van schaduw, schenkt verwondering in de melodie! Mooi Hilly!

Bert Weggemans, 8 jaar geleden

Mooi gedicht, met drie heel sterke slotregels
Hilly. Een van de mooiste dingen in een mensenleven, deze verwondering.

Claire Vanfleteren, 8 jaar geleden

Mooi verwoord, aangenaam om lezen!

Geef je reactie op deze inzending: