Netgedichten

netgedicht (nr. 62.901):

De geur van hel

ik speelde met schaduw
om de zon te ontlopen
het rechtstreeks contact
was mij voor even verboden

zag licht in vele
stralen traag neerdalen
in het schimmig koel bos
ik zocht het donkere op

verbaasd over de vele
verschillen in flora en fauna
waande ik mij al gauw
in een totaal andere wereld

waar duister zonlicht
als standaard verving
met poelen in dodelijk zwart
waar de geur van hel nog hing

snel ben ik terug gegaan
naar het levende licht tot ik
weer schaduw zag en warmte
voelde op mijn koude gezicht