inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.696):

lange luwe stiltes

hoe de avond valt over de schemering
van verlangens ontluistert het hart
zich in deemoed van valse openbaringen, niets
is nog genoegelijk in de sfeer van melancholie

de tuindeuren half geopend, het terras wankelt
hierdoor zichtbaar in fragmenten
van oude woorden, waarden zijn
vluchtig en toch blijven de sluizen van de nacht
grijpen naar alles wat onzichtbaar doch voelend

de adem verlengt in lange luwe stiltes

geen angst, maar het besef dat de tijd versnelt in
alles wat er toe doet, onverklaarbare manifesten blijken
de spelregels te wezen die door hun applaus de slaap
ontgrachten van het water dat door de klei van

levensvatbaarheid wordt ontrokken in alles waar
de slaap om schreeuwt in het gehoor van een
belemmerende onrust,

de nachtmakers maskeren
zich vormloos in geluiden van de komende herfst

Schrijver: elze, 6 september 2017


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 103

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)