Aan de kust

Als een vuurtoren aan de oceaan
Gelijk 'n adembenemend imposante sirene
die mij telkens doet verstenen
vast in het heden, nooit vergaan

mijn schepen op de woeste zee
die het leven mij heeft gegeven
zolang ik haar, perfect in licht geschreven
of in levenden lijve van dichtbij mee

mag maken, een minuut of tien, een halve dag
gelukkig met wat wordt gegund, gegeven,
even vanuit het hier en nu naar daar en oneindigheid

langs alle (on)mogelijkheden te mogen zweven
mijn hoof vol, als gedrogeerd, één spoor gewijd
Zij, zij straalt het licht, zo puur, het leven

Biografie van deze schrijver

liefde zee sirene

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 105