Netgedichten

netgedicht (nr. 64.095):

Haar tuin

Zij gaat de tuin in.
Hij is stil,
het enige wat ze hoort,
is het kraken van haar knoken,
wanner zij zich traag buigt,
om wat onkruid weg te plukken.
Onkruid moet niet denken
vrij spel te hebben, hier in haar tuin.
Zij is de baas.
Deze tuin heeft zij ontworpen,
bomen en perkjes met bloemen
en haar rust plekje.
Dit is haar rijk.