eindspurt
nog een jaar, dan telt haar leven
zestig lentes en één dag
die ene dag mag ingevuld naar
beste weten
een keuze die de eeuwige jeugd
vanuit haar haarwortels verlangt
haar ouderdom als deugd
in kleine lades weggelegd
aan haar rokken hangen vrolijke gedachtes
ingepakt in beelden, die haar kinderen
hebben gebracht
de macht van liefde huivert in
haar borsten en vanuit haar schoot
stoot levenslust
de eerste wrange beelden door
een misgeboorte doodt de tijd
maar zachte warmte vrijt oprecht
het hart tot verder willen
en met dat respijt in zicht
tillen zelfs haar ogen
al het warm gekoesterde in een helder licht
Inzender: Anja Visser, 14 november 2017
Geplaatst in de categorie: psychologie
Mooi gedicht.