Nevelrijk
Ik speel op mijn piano, op de tast,
mijn ogen dicht, het oor op scherp: ik luister
naar 't plastisch klankbeeld, 't vloeiende houvast
dat kleuren schildert in mijn schemerduister
Mijn vingers zoeken welke toets er past:
waar wil Het heen; wat dient zich aan, wat huist er
in 't nevelrijk waar ik als blinde gast
onzeker rondwaar? Schier geluidloos ruist er
een zachte luchtstroom die mijn oor verrast.
Ik volg, intuïtief, steeds raker, juister
Mijn geest hanteert mijn handen als een kwast
't Is of een ver geruis mijn oren wast:
een kabbelende beek, een licht gefluister
bevrijdt me van een eeuwenoude last..
Geplaatst in de categorie: muziek
dank voor uw wederklank
Leve de kunst van 't
welluidende woord
't Kloppende hart voelt een
synchroniserende
trilling vibreren:
een menselijk akkoord
Uw muzikale dichtwerk zij geprezen.
een vers mijn pad dat alles overklast!