inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.235):

Diffuse?

Op de rand van mijn
innerlijke beschaving
waarin ik zwelg, ik
leg mijn huid af maar

ongeacht de huidskleur
blijf ik een vreemde telg,
een dwarrelend blad
de wind wrikt vergeefs aan

de verandering van kleuren,
hoe spreekt men de taal uit waarin
de dichters zijn gestorven?
we willen openbaringen zien

wel in een zuivere speeltijd
van het leven. herschept het
verlangen naar een zwervende bruid
die mij in haar val heeft gelokt

het zwijgt, maakt stil,
de dagen worden diffuse
zijn mijn sporen kwijt, ik zie
hun schaduwen in spiegels

die om meerdere ego's strijden,
in het uur van de uil die naar zijn
schuilplaats vliegt, zijn residuen
merktekens aan de wortels

van de olm, blijvend zichtbaar
in alle jaargetijden.

... Illustratie: Bron KV/Flickr ...

Schrijver: Pama, 2 december 2018


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 108

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)