inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over lightverse

netgedicht (nr. 1.090):

Meridianen

Ooit, als de mensen samen zijn,
door het openen van het zonnegordijn
weelde gedeeld in die verbindingslijn
sloot zich op zonder woord van spijt

onze natuur legt een baken in de tijd
we draaiden de klok terug en
bevroren geweld tot ijskristallen,

dan zou de oude zon zich uit een
verrukkelijke hemel laten vallen
in de krimpende schaduwen van de

morgendauw omlijst door stille woorden
zullen altijd in ieders armen rusten
sporen wat ons verlicht en wat zich uitbreid

als we de helderste sterren gadeslaan
een gouden stip aan de horizon van
verre kusten, worden afstanden
driedimensionaal overbrugd, dan

ben je zwijgend uit het niets gegaan,
in beide handen contouren van verhalen,
aubade aan momenten waarin we ademhalen
zijn die meridianen van geluk

niet ver van ons vandaan.

... Illustratie: Bron Inkfl ...

Schrijver: Pama, 6 december 2018


Geplaatst in de categorie: lightverse

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 67

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)