Dichter tot elkaar verbonden?
We sjouwen onze molenstenen
over een maakbare wereld, haar
grond wordt zachte aarde die we delen
Het kompas geeft de geschatte afstand
in gestippelde lijnen, het zijn herhaalde
memoires die allen over de horizon gedijen
De zon richt zijn pijlen op de roos van de
ons toegestane tijd, zijn oog ziet het vertrek
tot aankomst waarin hopen alles weer te helen
We staan met beide armen hoog en benen gespreid
in de verlaten ogenblikken goed bedoeld blijkt
een gesloten net van alle fragmenten elke dag gevoeld
Een verbond brengt ons dichter tot elkaar,
het is de witste eerste en tevens de
donkerste sneeuwvlok die ons bijt.
... Illustratie: Bron ZaiZai.eu ...
Schrijver: Pama, 7 januari 2019Geplaatst in de categorie: lightverse