inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.084):

Wormen 3

Dat natte blad
dat had wel wat
voor de worm, die kruipend, sluipend
weg van de wereld
en haar pech iets beters zocht
en wat ie van de huisarts mocht.
Juist toen hij fijn zat op zijn blad
vloog een dun wiel razendsnel naast hem,
de wieler op zijn gat
want ie had 't natte blad net niet gezien
de arme man lag heel verdwaasd,
wel een minuut of tien,
keek om zich heen,
waarom had hij ook weer zo'n haast,
keek naar de bomen en hun takken zwiepend
hun kruinen piepend,
krakend, elkaar rakend,
een worm zag hij op een blad
zo langzaam, nietig zonder faam,
een overgebleven braam zag hij,
ach waarom fiets ik toch zo snel
en kijk ik alleen maar naar benee
en zonder bel
en zie toch 't blad niet op 't pad?
En wat de wielrenner toen dee,
kroop op en ging gewoon maar lopen
met 't fietsje aan de hand en dacht
ik ga hem maar verkopen
en genieten van het groen
en van wat groeit en bloeit
zonder erdoorheen te razen
laat dat maar aan de hazen,
een worm die kruipt, een mens die loopt
en hoopt en koopt teveel, te vaak.
De worm, die dacht, hoewel mensen denken
dat insekten, dieren niet kunnen denken,
wat is er met die man daar aan de haak?
Zo hadden beiden
wel wat te vermijden
de worm het koude asfalt
en de wieler de zucht en vlucht
van vliegensvlug en dan weer terug.

Schrijver: Ralameimaar, 19 maart 2019


Geplaatst in de categorie: humor

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 124

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)