inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.287):

Memorium aan mijn zus, (+ 30-05-1993)

Nog steeds
Hoor ik je woorden,
Fluisterend uit je mond.
Draag zorg voor mijn kinderen
Ze zijn nog zo jong.
BLIJF!!!
Schreeuwden mijn ogen.
Maar je ging
Naar ’t eeuwig licht.

Nu, is je leven uitgewist
als golven over 't strand.
Verstrooid als as,
verscholen in het gras
nog steeds ontmoet ik je gezicht,
bij iedere avond,
teder licht.

Je geest,
die ooit je lichaam droeg,
bewaar ik in mijn hart.
Je was het stervend leed,
gegroeid aan het eeuwig licht,
ontdaan van pijn en smart.

Je naam,
Je lief gezicht,
Gegrift,
In mijn hart van vlees
en bloed,
hoe kan ik je vergeten,
Ik wil naast je gaan
en staan
bij je strijden,
lijden,
je sterven,
je allerlaatste traan.

... Mijn zus (foto) zal ik nooit vergeten. De pijn van haar 3 jaar lange strijd tegen kanker staat nog diep in mijn hart gegrift. Bij de geboorte van haar jongste kind hebben ze ontdekt dat ze kanker had. Nog dikwijls zie ik haar kinderen en ben meter van de jongste telg die de ziekt van Down heeft.Ze was 3 jaar toen haar mama stierf.Ik ben fier op haar en blij haar meter te zijn. ...

Schrijver: Yvette Vanavermaete, 12 april 2019


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 57

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)