Netgedichten

netgedicht (nr. 67.549):

Ja, ik ben ik

Het is rustig beneden in de put
alleen echo's uit mijn hart
die herhalen wie ik ben

tot mijn hoofd zich neerlegt
bij wie ik ben, keer op keer
ja zeggend

zonder mij namen te geven
van Goed, Slecht, Minder
en Vooruit dan maar

ik moet verder
met mijn eigenschappen
die ik nodig had en

die alleen in tegenwoordige tijd
gewogen dienen te worden
voor wat ik waard ben

Ik ga mezelf niet verdrinken
in verdriet en pijn
die de schuldigen aanwijzen –

ik ben alleen maar gewond