Netgedichten over literatuur

netgedicht (nr. 895):

Voorbij onze taal

Ooit begon ons leven,
zonder onze taal.
Daarna werd ons leven versmald,
door woorden en symbolen.
Beperkt tot meningen en ideeën,
over wat werkelijk leven is.

Dichters beseffen,
dat gedichten pas gaan leven,
in de stilte tussen woorden.
Daar waar alles wordt gezegd,
en niets meer wordt verzwegen.

Wanneer de liefde tot ons spreekt.