we waren vele fonkelnieuwe lentes en zoete vuren verder het licht bereikte zijn hoogtepunt vermoeid begon het aan zijn lange weg omlaag winterse uren wrede heersers van de tijd hebben ons belaagd door het grijzend venster lieten zij ons kijken naar de dood…

De treinroute Kortrijk-Roeselare-Brugge steden uit een ver verleden Gezelle heeft er verbleven. Vlaams van inborst onuitwisbaar geschreven 't Is oh God zolang geleden. O kwinkel de winkel, waterjuf de blomme het brood dat gebakken wilt bloemen welke niet verwelken. medeklinkers die weer klinken de inkt, het blad, bladeren zich laten…

‘ik ben slechts de stuurman van eenvoudige komaf en toch raad ik jullie af matrozen, om deze jongen aan boord te nemen na de avonturen aan wal in de chaos zonder zeden de reden is heel simpel ik wimpel jullie niet af met ’n laf en onaf betoog maar door mijn oogharen zie ik in de versufte jongen duidelijk ’n god gedrongen wachten om…

nog verzengender dan de Bron van Acheron en Styx is ’t Licht dat in elk Heden door de Bodems van Slik zag waarheen de bezeten Hades Persephone bracht in die spiegelende Onderwereld ontstond ’n Tragedie’tje Persephone veranderde ter Plekke in Eurydice dat Orpheus aanspoorde tot ’n tragisch Liefdesliedje ‘de mooiste Nimf van Al heb ik niet…

(de bedelstafloner Rubus skriet: ‘de goden zouden wel ’n onsje minder mogen ze maken te vaak paardensprongen als vallen voor ontzagwekkendheid’) Rubus ’n god verbruikt z’n zet, hij zinspeelt op jouw fout en ’t is nog steeds zo dat zijn zet de status quo behoudt Kultus ’n god is voor ’n potje schaakmatten te laf en afwachtend te noemen wit…

atomen zijn als letters waarmee alles is gezegd in codes geschreven geen onsterfelijkheid geen ziel de dood is nihil onze waarneming is feilbaar liefde overgewaardeerd er is geen godheid maar atoomleer ‘Athena, plaga venit, de plaag komt!’…

Zou ik je hier ter plekke deelgenoot gaan maken van mijn stream of consciousness dan zou eenieder denken - more or less dat is toch William James, niet Sophokles bewustzijnsstroom als panta rhei der geest die was er voor de Grieken al geweest maar die zijn drie millennia al dood... tenzij je iets inhoudelijks wilt melden van bacchus…

al die goden stijgen soms naar alle honderd koppen tegelijk en dat alleen om ’n stel nimfen te helpen bij ’t kwijten van hun taak de delicieuze onsterfelijkheid onbereikbaar te houden voor gewone stervelingen en andere sneue godelingen die zo nu en dan rondjagen in mytherse verhalen of sagen Herakles moest helemaal uit Almelo komen…

hij staart in het duister waakzaamheid bezaait zijn hart als hij aan zijn zielsverwant denkt het is nacht, wandelend met zijn gedachten schopt hij een steen opzij, staat stil terwijl gedachten zijn gesloten ogen passeren hij is de buitenstaander die temidden van de waanzin angst en onrust van zijn metgezel bespeurt vindt diens bevreesde…

laten we beginnen in de takkeherrietijd die snoeihard nasuist en de nu verguisde millennianachten geleden stofwolkfeesten op industrieterreinen in dit logistiekland (4) de snelheid vloog rap door de grootneuzen verstopt als de hoekjes van de zware mist waarneembaar in flitsen van zilver en gloed voorgoed door de gesloten oogleden heen (8) de…

Terwijl donkere wolken voor de maan schuiven houdt het duister een man gevangen Tussen talmen en vergelden verliest hij zichzelf in diepgewortelde pijn twijfel en wraak woelen Tussen nacht en ochtendlicht drijft droefenis hem tot waanzin rouw is angstaanjagend Zozeer onbuigzamer dan razernij sterft hij of kijkt hij het…

De zon spreekt tot ons met licht, waar de bloem geur en kleur belijdt en de hemel met sneeuw en regen dicht. In de tempel van ’s Werelds heiligheid huist een drang, ontembaar, onstilbaar, de stomheid der dingen te doorbreken; om in woord, kleur, klank en gebaar het geheim van het Zijn uit te spreken. Schoonheid wil uit vele bronnen stromen,…

geslagen in ’t triootje heksenbollen als toverbrouwsels in ’n beslagkom kreeg hij zijn ronkende plagen niet door die keeltjes gedouwd er werd vlijtig gestookt tot de stoom zou opstijgen van de doorgekookte wrevel [zes tepels die rijzen in zijn verbeelding] zijn hoorns trilden door de overvloed van zijn natuur zijn jagende vingers…

Misschien bleef jij het kind dat bij vrouwenborsten beschutting zocht Misschien hoopte jij op een hemel omdat je van de belofte hield Misschien zocht je een vader die over je haren streek en zei dat jij de liefste was Misschien had je daarom subtiele humor omdat die de droefheid overwon Misschien moest je schrijven omdat…

'Dicht niet zo dichtbij me', sprak de schrijver. 'Hou het algemeen. Wat IK ervan vind, wordt meestal ijdel.' Zo dacht hij bij zichzelve, emoties strelend, wegend voor het decorum van zijn ziel. (Zo'n trigger moet toch zeker zijn inzet vijzelen. Of wijzigen...) Hij wist het niet. Zag slechts fanatieke rijmelaars, vertederd door het Grote-mensen-gevoel…

Mijn wiegje was een kinderbed met spijlen Ik was een huilbaby, een zwarte meeuw In de familiemui; een niet te peilen Vreemd donker kind uit een voorbije eeuw Met roze nageltjes en zwarte ogen Wit lakentje, borduursel en satijn Geboortetranen die er niet om logen En rondjes kinderwagen op het plein Veel later mocht ik lopen over tonnen…

Obscuritas en duisternis zij kleuren de novemberis de mensis die geen mens is maar de sombermaand van eenzaamheid we zien ze door een breedbeklens is homo deus mens of god? homo betekent immers mens en als hij wijs is sapiens in wie de schaduwen en schimmen als gedachten en verbeelding verblijven in herinnering kaleidoscoop van…

Hij was schrijver Schilder en zeker Antiapartheids- activist 'De ware bekente- nissen van een wit- te terrorist' is een van zijn vele werken Vele decennia in- middels woonde en werkte hij in Frankrijk Vaak eenzame op- sluiting in Zuid- Afrikaanse cel In 1975 opgepakt tijdens een ge- heim bezoek aan Zuid-Afrika Destijds…

Aan de uiterste onderrand van het platteland beitelt men in steen gehouwen woorden. Omhaal in tierelantijne-taal verachtelijk versiersel als men niet anders dan kortaf praten moet. Een krachtige knik zwijgzaam in barre arbeid gebral en gebalde vuist in nachtelijke uren. Aan de uiterste onderrand van het platteland waar mens en…

De vele regels die zijn langsgekomen - het is een terugkerend feest geweest. Het zou een reden zijn opnieuw te beginnen. Maar de mens bleek een benauwde. 'Kijk eens wat Die heeft neergepend! Moet ik dáárop reageren? Zo ja, mijn dichtsel zal hem danig leren.' Op iemand ingaan leek een Tetanusklus... Zo zijn er meer facetten waarop de…