LIefde tot het eind
De blauwe zee, de koele bries, de gouden zon,
ik weet nog heel goed hoe het allemaal begon.
Ik nam jou liefdevol mee bij jouw slanke hand
en op de ruis van de branding op het zandstand
dansten wij onze eindeloze liefde in.
Na al die jaren schiet mij dit nog in de zin,
wanneer ik bij het wakker worden jou beschouw
en dan weer besef hoe zielsveel ik van je hou.
Ik schrijf dit vers en fluister het in je oren,
zodat je maar weet dat wij bij elkaar horen.
Jij hebt dat al zo vaak duidelijk bewezen,
dat dit gedicht echt is als water naar de zee
dragen en daarin ga ik zeker met je mee,
maar ik mag het oh zo graag nog eens voorlezen.
Geplaatst in de categorie: liefde