inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.152):

Aanraken

Ze konden het binnenland niet aanraken
die warme zomerdag, nevelwind
in de duinpan zonder schuilhut

toen hij naast haar zat in dagdromen
uitgeput door een gehaaste eruptie
van doorwinterde corrupte emoties

een vertrekkende zon voorvoelde regen
die hen vergezelde toen ze terugreden
op roestige paarden door het bos

met overal fluitenkruid en lulletjesbruid
langs de inheems verdwalende paden
een opkomende maan voorzag dromen

die hen veranderden, transformeerden
in wie ze waren geworden
als mensen door de jaren

ze konden het binnenland niet aanraken
de kust was als een mystieke magneet
die hen meetrok in oude verhalen
over vochtige zomers in het regenland

onder de wolkenzon van dromen.

Schrijver: mobar, 27 juli 2019


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 214

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)