Netgedichten over kinderen

netgedicht (nr. 774):

Door je haren

jij wilde
als kind
altijd de wind
door je haren voelen

krullen dansend
langs je voorhoofd
in opperste verwarring
met de ogen dicht

dan in de
stilte eerst met
je vingers voelen
of alles er nog is

met licht zo
kammen dat
kleuren weer in
zon kunnen vlammen

dan pas kijken
en spiegelen in
de winkelruit hoe
zie ik er nu weer uit

als de laatste
krullen zijn geschikt
gaan wij naar de hoek waar
wind onze opschik verschrikt

wil melker
08//08/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl