Kleine held, op fiets zo licht,
zweeft door ’t heelal, een sterrengezicht.
Geen knal, maar zachte trap,
de maan is klein, de hemel wijd open. Voorbij planeten, groot en klein,
de sterren twinkelen, ’t is fijn.
Een droomreis, zo oneindig klaar,
een kind op de fiets, wonderbaar. Geen verdriet hier, enkel lach,
fietsend door de sterrenpracht.
Zo klein…

Ik sta op Barteljorisstraat, het is donker en ik ben alleen. Toch is het licht nog om me heen en hoor ik drukke kinderpraat. Met Haarlem ben ik vaak wel blij: het Spaarne blinkt, Frans Hals lacht aan; graag wil ik er wat langer staan, maar dobbelsteen rolt weer naar mij. Een moederstem: ‘kom jongens, stop’. Na nachtzoen, plas en…

vandaag draag ik twee sokken, niet als paar maar als teken dat jij er mag zijn, precies zoals je bent een stip, een streep, een kleur zo fel speciaal samen vormen zij jouw unieke verhaal jouw lach, jouw kracht, zo puur, zo klein maakt de wereld zachter, mooier, fijn jij ziet wat wij vaak niet meer zien geeft liefde en onvoorwaardelijke…

Kinderen roeren in de ketel, ze brouwen -- borrelend geluk.…

Er was eens een insectje, klein en blij Eentje met een angel, je weet wel: een bij Het wist: de winter is nabij Het maakte honing en niet uit liefhebberij Maar voor de koningin, een hele karwei Het dacht: nog één keer naar de vallei In het dal, daar ligt een geurige wei Met de zoetste smaak, die van aardbei Het keerde terug, volgevreten na die…

Schroei je pootjes niet op deze vleugelloze vlucht zul je de doornen vermijden? Pas op de engelen vliegen laag zou je de andere kant bereiken niet verdwijnen in het zwarte water? Verlies de milde goden niet uit het oog onthoud de volheid van het landschap wie loopt iets mis in stilgevallen tijd? Van herinneringen weet je veel van onthechten…

In de razende nacht brullen golven luid vol schuim doen het grote zeeschip wilde steigerdans maken in de gerieflijke hut ligt het reislustige echtpaar naar en draaierig rusteloos woelend op het bed hun peuter gniffelt om pa´s en ma´s geklaag prevelt onhoorbaar in zichzelf de zee heeft het hoogste woord maar praat steeds gedempter wel…

klokken luiden zacht, de wereld roept, maar ik zwijg. muren zijn mijn thuis. woorden gaan voorbij, ik wil ze graag begrijpen, maar ze overspoelen. te groot, veel te druk, in de klas verdween ik stil. verdwaald in mezelf. diep in mijn dromen, buiten lachen, samen zijn. als vriend en leerling. hoor je mij soms fluist’ren? reik je…

zij rolt met haar ogen, haar blik op standje stil woorden stormen als wolken wild door de lucht ze woont met schuilend hart in haar kamer een wereld apart, vol dromen en geheimen een muur vol posters, een kast vol chaos de playlist een mix van verdriet en applaus de regels zijn rekbaar, de grenzen hun strijd en in die chaos zoeken ze ook veiligheid…

In de dagen van zijn jeugd vult de wereld zich met kleurige ballonnen zijn verwachtingen verbleekten nog niet de reis was nog maar net begonnen gedacht dat deze jaren zouden meetellen met de precisie van getallen die hij vergat en dagen alsmaar verder deden opdelen in nieuwe ervaringen waarbij het aardse veel zwaarder weegt dan jeugddromen…

handen die slaan ik voel zoveel pijn geen warme maaltijd of een arm om mij heen als jij mij ziet kan jouw stem iets doen een klein gebaar geeft mij toekomst laat me niet los kijk verder dan de schijn die het verdriet verstopt geef mij jouw hand ik heb jou nodig jouw ogen en jouw oren voor mijn stille schreeuw mijn smekende blik…

Blijf maar een kind, dan kun je prinsheerlijk slapen -- in vreemde armen.…

er is een vliegtuig neergestort ik heb het zien gebeuren glijvlucht looping en fatale duik er zijn bij wonder geen slachtoffers te betreuren de schade aan het toestel is enorm et gebeurde in de achterkeuken pal in de afwasbak de papieren vleugels met het mooie schilderwerk alles is doorweekt het rampenplan is van kracht de vliegtuigbouwer…

Ik lees dat de gemeenteraad vandaag besloten heeft een ton te reserveren de m/v die men zoekt voor komend jaar moet dan de jeugdcultuur coördineren maar of dat met Schoof-1 lukt is de vraag Men zal op billboards in de regio wijd en zijd full color adverteren m/v gezocht voor onbepaalde tijd vanaf medio twintig vijfentwintig een…

Ze pakt haar schoentjes en loopt mij na. Mama, wacht -- ik ga met je mee!…

Met in zijn emmertje de zee stapje voor stapje neemt hij de zilte rijkdom mee naar zijn eigen strand de kleine architect zoekt naarstig naar de plek waar net nog zijn ontwerp vroeg om een laatste hand tot mijlenver getuigt de ontdekking het aangezicht van een verwoesting zelfs geen lolly troost een labrador kijkt schuldig toe…

Eenzaam zoekt een kind door het vage wit. Om hem heen wenken stille dingen: "Hier klinkt vandaag geen joelen of zingen; we kunnen je opbeuren met vrije rit." De kleuter springt op: "Gelukkig, ik zit! Die schommel zwaait al wilder, in kringen door de koele lucht. Kramp wil in me dringen. Wat een druk in mijn maag, borst en gebit!" Duizelig…

uit witte weerbarstige klei groeit breekbaar porselein ontstaan uit water en aarde hoor het ritselen van de goede gave verweesd in Pandora’s doos laat ontroering stromen als de kleine mond zich naar mama’s aaah en oooh in trappelende verwoording vormt uit weerbarstige witte klei groeit breekbaar porselein…

Kruipend een nieuwe speeltuin openend Gestaag de eigen wereld vergroten Op weg in een veranderend biotoop glijdt ze vrolijk over een groeiende vloer Tijgerend als een dartele mensenwelp Verrukt, ze weet nog niet dat het anders kan, Verblijdt ze kraaiend zichzelf en ons Door alleen een hele living te kruisen Het naasten van haar wereld begint…

Het driejarige zoontje van de grenswachter speelt naast pa's kantoor trekt aan een dun touwtje zijn ijzeren vrachtautootje voort over zand gras en stenen de hummel kijkt en peinst gaat even voorbij de slagboom bevindt zich in een ver land dat hij snel zal verkennen vermoedt loerende dieren achter halmen en struiken wil een bestuurder…