881 resultaten.
Kleuter
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
39 Dit beeld. Een houten kleuterschool
verscholen in een oude wijk.
De straat telt amper auto's, eik-
enbomen des te meer. De ko-
lenkachels worden opgestookt.
December is het, snijdend koud.
De juf lijkt boos. We zijn vast stout.
Ik moet iets hebben uitgespookt.
Mijn oren suizen, mond is droog,
mijn benen zijn zo zwaar als lood.
Het schemert…
Zwanendons
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
87 Zo helemaal niet klaar
voor de opmars
van pukkels van boobs
van overal dons
onder oksels
ook op benen
Oh my god
wie verzint dit
ik zie er niet uit
iedereen ja
IEDEREEN
kijkt naar mij
Als de dood ben ik
voor I Me en Myself
pimp me krimp me
kill mijn aversie
het komt nooit meer goed
MAMA help
Of wie dan ook
verbeter me…
niet gehoorde pijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
58 achter vriendelijk ogende voordeuren,
verbergt zich soms pijnlijke waarheid
in de stilte van gesloten kamers
klinkt fluisteren de gebrokenheid
gezichten glimlachen voor de wereld
ogen vertellen een ander verhaal
de schaduw van huiselijk geweld
werp donkere gloed over jong leven
in elke kamer een verhaal van angst
muren getuigen de onderdrukking…
[ Een foto, zes jaar ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
28 Een foto, zes jaar
oud begraaf ik in de tuin --
onze geheimen.…
Mijn moeder is een influenzer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
67 M'n moeder is een influenzer
Sinds een dag of twee
Geeft iedereen adviezen
over zakdoekjes voor niezen
Hoe je kilo's kunt verliezen
En doe je na het piesen
de bril omhoog of naar benee
M'n moeder is een influenzer
Sinds een dag of drie
Geeft iedereen de raad
Hoe de laatste mode staat
Het de majesteit vergaat
Of waar de mooiste camping…
Het beest in de kelder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
29 Er leeft een beest hier in de kelder
Iedereen is doodsbenauwd
dat hij 's avonds in het duister
fluisterend de trap op sluipt
Stilletjes langsachter kruipt
stiekem op je tenen kauwt
Ik ben niet bang
heb niets te vrezen
omdat het wezen mij vertrouwd
De buurvrouw durft niet meer naar binnen
wordt van de gedachte koud
dat hij kruipend langs…
mechaniek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
64 donkermetalige wolkenbanden
als kaarten van dokter Hollerith
ratelden dwingend rollend over ons
sloegen je voordeur dicht
doofden de kaarsen in de gang
ik hou de verkeerde sleutel
het verlangen naar een kind
dat altijd weer geboren wordt
er waait een raam open
het gordijn gelig en rafelig
als het kleed van een
oude bruid
ergens klinken…
aan de vleugel uit de lucht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
85 de lente is eeuwig nu
voor de jongen van
nooit meer hier en nu
van lekker ja nee en heen
altijd uit de pas
ongekend contrast
kind van altijd lenteblad
zonder morgen en gister
met lange warme kinderarmen
zwaaien in onbevangen taal
naar jou-jou-jan-en-alleman
muur noch storm zal jou raken
tijd is geen ding voor de ziel
van een puur…
nabijheid
netgedicht
3.0 met 21 stemmen
139 je knipte het koordje
van je kinderwanten door
zo is het begonnen
ik laat je los zei mama
het laatste stukje mag je rennen
wees opmerkzaam mijn kind
het onbedoelde
het ongewisse onverwachte
het is er allemaal
de goudvis in de kom
de grote schaar het kostbare glas
veel maar niet alles leerde ik je dragen
deze afstand is
de grootste…
[ Zoet en warm ruiken ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
23 Zoet en warm ruiken
de pasgeboren baby's --
naar verse broden.…
[ Leerzame boeken ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
28 Leerzame boeken
zijn voor kinderen, onze --
beste leraren.…
Zoveel kleuren bloed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
98 In het vroege voorjaar
ziet het gekortwiekte kind
het bloeden van een boom
Bloeden is een teken
zoveel kleuren bloed voor wie
kijkt naar het gekwetste kind
Bloeden houdt indringers tegen
wie zal het bloeden stelpen
wie zal de wonden sluiten
Het kind en de boom
kunnen minder groeien
zullen minder krachtig zijn
Een gekortwiekt kind…
Van pin naar pleaser
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
50 Zij was een kleine kattenkop
Sloeg Dicky Pallie in elkaar
Daar zij de baas was - klip en klaar
Zij was de regelneef non- stop
Had je een snottebel, dan snel
Je neus gaan snuiten bij je moe
Dan mocht je meedoen met een spel
De regels maakte zij en hoe
Zij was de leider van de flat
Onder de rook van de chemie
Haar sterke wil was altijd…
jeugdig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
33 gestrekt ligt een boom,
kaal geschoren voor me uit
een uitdaging is geboren
en spring luid op het ronde hout
de armen houd ik uitgestrekt
om te balanceren als een jonge vogel
mijn glimlach is breed
en de ogen glinsteren aldoor in veelvoud
snelle pasjes dragen mij
als het ware speels vooruit
en raak steeds meer in vervoering
door…
Rij kinderen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
88 Je denkt dat je een huilend kind hoort,
kijkt uit het raam
en je ziet een stoet
kleine kinderen,
daartussen ouders, juffen, vaders
En ineens zie je de vermomming
hoe die kinderen, klein,
volwassenen zijn,
nu in deze vorm.…
Autistisch kind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
107 Ze zit achter in een bank alleen,
haar brede wat ouwelijke gezicht
is strak en ziekelijk vaal,
schuw kijkt ze om zich heen.
Diep over een boek gebogen,
de lippen samengeknepen,
zit ze moeizaam spellend te lezen,
met grote verbaasde ogen.
Haar klasgenoten zijn druk, maken
rumoer, roepen en zingen,
springen wild om haar heen,
het lijkt…
[ Kinderen worden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
50 Kinderen worden
in vorm gelikt door aandacht --
Door liefde. Of haat.…
witte landingsbaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
107 ik hou van pauzes
ik hou van wachten
vóór ik naar de witte
landingsbaan vlieg
en dan met een
smak op het matras
op de grond beland
ik hou van landen
ik hou van pauzes
ik hou van wachten
heel even maar
nog een keer? nog een keer!…
KALMTHOUTS EER
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
73 Kempense bossen en heide geven
hun luchtige adem aan een groot landhuis,
brengen door alle ruimtes zingend geruis,
dat roept tot sprookjesachtig beleven.
Kind, volwassen mens mogen zich begeven
naar dit wonderbare heldentehuis,
kijken blij verrast, maken licht gedruis
met handen vol kunstzinnig, kleurig streven.
Tekenstiften springen en…
Kijkertjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
112 Het water stil, de walkant groen en glooiend
groept rondom hengels in een glinsterend mozaiek
bij avondzon zich even nog verstrooiend
een handvol kinderen als een ademloos publiek.
De lijfjes stil, de koppies licht gebogen
fluisteren ze zacht, ze kennen het gevaar;
te veel lawaai, de buit is zo gevlogen,
ik schat ze zes of hooguit zeven jaar…