inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.353):

Boog van de schepping?

Door de boog van de schepping
aan te spannen sluist het beeld van
gisteren door het innerlijke oog.

Raakt z’n pijl de roos van licht
waar de schaduw van de tijd de
rug recht in de nog lopende era,

We zijn een theater van geluid,
souffleurs van het heden, zo
stellen we ons zichzelf voor als
stem uit een glorierijk verleden

Het publiek, alle dichters na elkaar
hun licht bundelt zich op het witte
doek waarop de maan van zieners
schijnt in alle dichtregels waarmee

we ons vermaken, al dan niet op rijm,
wat we denken wel of niet te zijn in
sculpturen van het zelf, slechts een schim
wat onderhuids speelt naar realiteit of schijn

verwijzend naar de goden met gesloten
ogen, herhaling van een lied, al dan of niet
gedeeld, want iets anders brengt het niet.

... Illustratie: Bron Livingsculpture ...

Schrijver: Pama, 21 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 25

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)