Netgedichten

netgedicht (nr. 68.583):

Tussentijd voorbij De Poortloze Poort

Voorbij de Poortloze Poort
gaf ik mijn spullen weg –
thuisloos zwierf ik onder de Vissen
aan de hemel, hun tijd is een lange
tijd op de klok van de aarde

De steden waren snel gesticht
in het korte uur van de Ram –
maar Waterman, jouw eeuwen
liggen nog ver in de toekomst
na de sterke mannen

Jij en ik wachten niet meer
we lopen voor, in onze tussentijd –
het kan niet anders, veranderingen
voltrekken zich geleidelijk, ook
wat overheerst is er maar deels

Nu hebben we weer wat spullen
en zwerven we niet meer, we zijn –
sterker dan de sterke mannen
waterdragers voor elkaar, thuis
voorbij de Poortloze Poort