Bemin en verzet?
In het snijpunt van de dag glanzen
paddenstoelen in het schemerlicht,
vloeibare sporen zonder naam, uit
de maan sluipen schaduwen over
hun kantelen als een monotoon gebed,
om steeds langer te worden en zichzelf
te delen die door de wijzers van de
klok zijn uitgezet waarin ik mij
verpoppen laat in een cocon van de
naderende winterslaap waarmee de
adem van de maanden is dichtgesnoerd
een herfstbries onvermoeibaar
zijn adem plaatst over de toppen
van mijn kunnen, momenten waar
mijn dadendrang zich ongestoord
in kan verstoppen, ik blijf dat
wezen waarin ik mijn eigen seizoen
verzin, totdat het groen zich ontvouwd
in een nieuw visioen wat ik bemin
en me tevens tegen verzet.
... Illustratie: Bron: Inspiration ...
Schrijver: Pama, 10 oktober 2019Geplaatst in de categorie: tijd