Herrie
Wat maken we met zijn allen
toch een takkeherrie,
de stilte te vinden nog
in de storm van leven
waar kabaal van alles
en iedereen letterlijk verstomt.
Simpelig gekwetter
kwam u maar uit vogelbekjes
waarvan de helft reeds verdween,
die horen kunnen,
of zien, door mistig vuur,
flarden essentie blinden
en binden aan verloren
of gewonnen waan.
Te connecten met waarlijk
en wondelijk,
de ruis tussen woorden,
het onuitgesproken deel,
het kakafonisch
zachte tjilpen,
voor hen die nog luisteren
met het hart,
en in zwijgen
kunnen bestaan.
Zie ook: http://www.marijegeerts.nl
Schrijver: Marije Geerts, 15 november 2019
Geplaatst in de categorie: maatschappij
maar de ruis tussen woorden,
het goud in de marge,
die onderstroom van onuitgesproken
gewenste gedachten:
de stilte der leegte
die geen leegte is...
Mooi gedicht.