inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.315):

Vind jezelf op de vloedlijn.

De noorden wind orakelt uit de snavel
van de Uil van Minerva met duistere
vlagen, het getij is haar zekerheden
kwijt, zeker vergeten mij op de trap
naar het schone land te wagen.

In momenten dat ik de zee verstond,
dat de golven wisten waar ze voor
stonden en ze redetwisten konden
rij naar rij, die tijd lijkt voorbij,
het stuifwater in rollende schuim
belandt in de schaduw van gedachten.

Gevangen uit de wieren en de
blauwe algen, bollen tranen op
het zand van beide wangen, ze
verbleken in de zon die als wachter
verrijst uit een leeg geviste schoot.

Materie smelt in de doofpot van
de diepten van het echo lood,
wordt het licht minder toegankelijk
en blijft het leven achter wat
ik eerder zelf verslond, maar op

later tijdstip terug vond op de
vloedlijn, wel of niet recyclebaar,
in die houvast wat niet lang geleden
nog enige twijfelachtige houvast bood,
in de herkenning van onszelf als gebaar.

... Illustratie: Bron: Beachimage ...

Schrijver: Pama, 10 december 2019


Geplaatst in de categorie: actualiteit

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 27

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)