inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.323):

Dansen we de tango?

Klim op toppen van de decemberwind
om steeds de mooiste zee te zien
in elke golf hoor ik een oud gedicht
elk woord spoelt aan en wil een plek

om rustig te worden begraven, Als het
tij zich keert om door iedereen weer op
te graven, zinnen zoeken houvast hun
wortels diep in het omwoelde zand,

omdat de storm van verandering nooit
liggen gaat in een ritmische wetmatigheid
de juiste richting van de passie lijken
daarin de stappen onbestemd, daarin

dansen we de tango’s van verlatenheid
verlangen daagt z'n klankkleur uit,
het geluid van verzuring zwelt aan
en ebt weer weg met de taal als

zwaarte korst en leeft verder om
los te laten voor het lichtste vers
dat we gezongen hebben uit volle
borst, die stem draagt altijd verder dan

een kruispunt of grens, ik luister naar
jouw levenslied, ik vind in iedere schelp
een Odyssee, water wist mijn sporen uit,
de vloed neemt elke voetstap mee,

alleen de toekomst verhult dat ik
de juiste woordenschat gevonden
heb, moet alleen nog zoeken naar
de juiste schep, als ik had gekund.

... Illustratie: Bron: Dansingwrld? ...

Schrijver: Pama, 11 december 2019


Geplaatst in de categorie: taal

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 41

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)