inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.695):

aandenkend

ik ben omgeven door populieren
en in mij stroomt een rivier

ingetogen, door vleesgeworden
land van papier

er spiegelt een wolk in tegels aan
mijn onderhuidse muur

ook zou er een trein komen
die weer vertrekt om het halve uur

mijn hart lijkt op de brug die ooit
beide oevers verbond;

verblind door de zon
toen die nog aan de hemel stond

ik berust en stel geen vragen meer,
het lichaam treft geen blaam

wiegende pluimen wuiven mij toe,
ik ken ze allemaal bij naam

Schrijver: Iniduo, 24 januari 2020


Geplaatst in de categorie: emoties

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 78

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
24 januari 2020
Ik lees acht items die snakken naar cement...
Om als een huis te worden opgetrokken.
Je kunt niet alles aan de lezer
overlaten, Iniduo. Het metier zal je
maximaal moeten beoefenen wil je
uiteraard nog gelezen worden.
Naam:
Max
Datum:
24 januari 2020
Heel knap, rake beelden.
Spreekt me zeer aan,
m.n. de laatste twee regels!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)