75 jaar Holocaust 2020

Laten vandaag mijn tranen ook de uwe zijn,
voel net als ik ook in u de loodzware pijn,
die niet valt uit te drukken in woorden
bij het zien van al die gruwelijke oorden,

waar het onvoorstelbare zich heeft voltrokken
en al luidt men nu overal zoveel klokken,
slechts mijn hoofd vult zich met hun geluid,
maar in mijn hart blijft de bevrijding uit.

Ik ben weliswaar vlak na de oorlog geboren,
toch heb ik spoedig mijn kindervreugd verloren.
Hoewel mijn ouders er het zwijgen toe deden,
voelde het kind in mij dat ze hadden geleden.

Toen ik de tragische waarheid had vernomen,
er zoveel verwanten niet waren teruggekomen
en ik over wat er in de kampen gebeurde las,
werd ik weer het ernstige kind dat ik ooit was.

Na het verscheiden van mijn beminde ouders,
nam ik die immense druk op mijn schouders,
om te blijven vertellen, daarin ben ik niet vrij:
nee, die oorlog is nog lang niet in mij voorbij.

holocaust ouders

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 116