inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.831):

Lentegedicht

Lentegedicht door Patric.

Bij het begin van de lente begint het in mij te borrelen, en dan welt spontaan een lentelied in mij op:

Het is lente en we gaan naar buiten
Waar de broedse vogeltjes fluiten,
Waar de bronstige koeien luidop loeien
En de paarden volop beginnen stoeien.

Het is lente en wij trekken af
En toe eens met onze wandelstaf,
En met ons nieuwe digitale apparaat
Op fototocht in een weids natuurreservaat.

Het is lente en de auto wordt gekuist
De hond wordt nu met zorg ontluisd,
En terwijl mijn vrouw haar poesje wast
Berg ik mijn computer in de kast.

Het is lente en de vogels maken hun nest
Ook de geile konijntjes doen hun best,
Iedereen gaat plotseling vermenigvuldigen
Ook ik behoor tot de deskundigen.

Het is lente en het wordt als maar heter
Met de wiskunde gaat het steeds maar beter,
Gelukkig blijft de lente niet eeuwig duren
Anders kreeg ik nog lage rugfracturen.

... humor ...

Schrijver: Patric, 4 februari 2020


Geplaatst in de categorie: humor

5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 192

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)