Het meisje uit het kamp

Ik denk veel aan het meisje
uit het kamp in Guantánamo
ze is een bloem tussen de bloemen
een berg in de bergen, ze leeft
en hoeft nooit ergens heen

Daar zingen vogels in de palmen
een beek stroomt door het dal
het water blinkt zachter dan goud
en zij is een witte roos
in juni en in januari

Van haar wil ik zonnenstralen
dichten in het eeuwige bos
een bruisend lied uit mijn hart
in helder groene woorden
en vlammend rode muziek

Zij is mijn ziel, ze smelt
wapens met veren en koraal-
water, met laurier heelt ze
het gewonde hert, het meisje
uit het kamp in Guantánamo

... “V. Si ves un monte de espumas” (“V. Als je een hoop schuim ziet”) // “Versos Sencillos” – I, III, V, XXXIX (“Eenvoudige gedichten”, 1891, José Marti) // “Guantanamera, Guajira Guantanamera” (“Meisje van Guantánamo, Meisje uit het kamp in Guantánamo”, 1958, Julián Orbón) // Bundel “Ongewrongen" ...

Zie ook: http://www.zywa.nl

Schrijver: Zywa, 18 maart 2020

zywzywa.eu

Biografie van deze schrijver

Eenvoud

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30