Netgedichten

netgedicht (nr. 70.343):

afstand

al belemmert ons de afstand
de ruimte die wij laten moeten
elkaar de wang of rug te strelen
ver weg houden wij elkaar dichtbij
omdat juist de afstand ons sterkt
voor de toekomst die komen gaat

nu klein voor ons de wereld wordt
bouwen wij een brug naar elkaar
met een boeket kleurrijk geurend
van samen gemaakte herinneringen
uit de tuin van liefde en vriendschap
die ons ook nu loslatend vasthoudt

afstand is als gisteren een omhelzing
van in lentezon fladderende vlinders
die ons vandaag als boodschap geeft
dat de opperste vorm van pure liefde
niet elkaar in de armen drukken is
maar het op afstand houden van elkaar