Netgedichten

netgedicht (nr. 70.387):

Het blonde

ik zag zand
tussen je vingers
verglijden in een
constante stroom
van stukjes lijden

een enkeling
glinsterde positief
vlaagde speels
in de wind het
blonde van een kind

een constante
trits boodschapte
zwaartekrachtmoedig
altijd inwisselbaar
en diepbedroevend

jouw handen
hebben teveel
leven gegeven in de
afgelopen jaren zonder
eigen energie te sparen

juist in deze tijd
van dodelijke calamiteit
is thuis de enige basis
die in gezondheid
nog naar toekomst reikt