Snertkeizer
Ik droom nog steeds dat moedige Geuzen en andere reuzen
ieder tirannenbolwerk verdrijven, voordat het land verdrinkt.
In zijn donkere, door ratten bevolkte kerker hangen
mijn bebloede polsen in de ijzeren boeien. Mijn mond
door staaldraad dichtgenaaid. Mijn artistieke vingers
gebroken om zijn satanische despotisme te versieren.
Eenmaal per dag mag ik in ruil voor veertig zweepslagen
het zonlicht zien. Daarna word ik direct aan de haren
teruggesleept, nooit krijg ik water of brood, zodat
ik leer te leven van de zwaarvervuilde lucht.
Stekeblind en uitgemergeld krijg ik gratie om als
een kruipend wrak mijn ontgoochelde kop te stoten
tegen de vlijmscherpe punten van zijn kruisbogen,
waarna - zoveel na Christus - de wrede massa nog
steeds juicht om hun bloeddorstige barbarisme.
30 maart 2020
Geplaatst in de categorie: misdaad