pluk de dag
nu thuis te moeten zijn
is de onbegrepen kunst
van wie zwerven moet
om in de vitale menigte
zich telkens vol te lopen
aan het losbandig leven
de volle vrijheid geniet hij
eenzaam maar niet alleen
in het stil luisterend kijken
naar de immer bonte stoet
die de vele maskers draagt
van mensen in maskerade
alles wat hen bezigt ziet hij
van de liefde die bevredigt
tot het verdriet van afscheid
met naast angst voor later
het pure blij van kinderen
die daarvan dromen willen
in de ervaring van het weten
dat wat vandaag hen geeft
morgen zomaar anders is
koestert hij het voorrecht
van het nemen van de dag
die hij telkens plukken mag
... Verdicht in coronatijd | 20 april 2020 ...
Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/
Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
20 april 2020
Geplaatst in de categorie: actualiteit