inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.863):

Mijn Grootje en de Grooten Oorlog

zij was het korenblonde meisje
met sproeten als een sterrennacht
op klompen langs het smalle pad
de lange weg naar het oude dorp

de hemel kraakt, de stilte kruipt
Duitse ulanen op hoge paarden
als moe geplaagde horzels
in hun Grooten Oorlog, slaan de avond blauw,
het volk huilt, het dorp brandt, de onschuld
sterft, de nacht likt het zwartgeblakerde

het korenblonde meisje weet
de vuige Duitse ploerten pijnlijk
in haar hoofd, in haar borst

zij werd mijn Grootje
nooit zonder tranen schonk ze mij
haar angsten om eeuwig te bewaren

... Op 22 augustus 1914 - beginperiode Eerste Wereldoorlog - richtten Duitse ulanen (verkenners te paard) een ware ravage aan op het marktplein in mijn dorp. Een 'wraakactie' waarbij o.a. tal van huizen in brand werden gestoken. Een meisje van 15 werd doodgeschoten. Mijn grootmoeder droeg deze gebeurtenissen mee, haar leven lang. ...

Schrijver: guy aarts, 3 mei 2020


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 406

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Jonhy Donovan
Datum:
22 mei 2020
prachtig Guy! de moeite om daar eens bij stil te staan!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
12 mei 2020
Zo dit mee te moeten dragen.
Heftig.
Je hebt het goed verwoord Guy!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)