Onvolkomenheid?
Gedoopt in trots en twijfel
maakt het subjectief om het
pad alleen te gaan over de
naakte pagina’s van een laatste
hoofdstuk en dunt mijn eigen
taal langzaam uit om steeds
in vol ornaat weer op te staan
ik werd herhaald verleid door
haar verpletterende schoonheid,
getatoeëerd geluk op de huid
van het oudste perkament, die
schrift blijft aanwezig maar blijkt
cursief gespiegeld in het thema
van de dag en uit de evolutie en
emissie van onvolkomenheid in de
gespiegelde schrift van deze tijd.
... Bron: Chaos.com ...
Schrijver: Pama, 12 mei 2020Geplaatst in de categorie: taal