inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.242):

Jean Paul Sartre

Als leergierig adolescent
begon ik je te lezen.
Ik voelde me een hele vent
en vond: jij mag er wezen.

Het existentialisme,
legde je onnavolgbaar uit,
is pas écht humanisme -
en dat bleek filosofisch fruit,

vitamine, voor mijn denken.
Ik bleef je lezen, telkens weer -
maar zag verwantschap slenken.
Jij koos soms averechts; dat deed zeer.

Ik bleef bij humanisme
terwijl jij nu en dan versmolt
met knellend communisme,
dat volgens jou als voorbeeld gold.

Maar ondanks alles, cher Jean Paul,
blijf jij één van de wenkers
die als strijdbaar hyperbool
dient; één van die denkers

die de mensheid richting wees
in een volstrekt absurde race.

... Jean-Paul Sartre (1905–1980) was een Frans existentialistisch filosoof. Hij schreef ook romans en toneelstukken. Hij was "de vader van het Franse existentialisme".
Principieel stond hij altijd politiek links, maar na de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) profileerde hij zich steeds actiever als een marxistisch (min of meer communistisch) geëngageerde intellectueel.
Hij oefende veel invloed uit op de publieke opinie inzake politieke kwesties zoals de Eerste Indochinese Oorlog, de Koude Oorlog, de Algerijnse Onafhankelijkheidsoorlog en de Vietnamoorlog.
In 1964 werd hem de Nobelprijs voor Literatuur toegekend, die hij weigerde in ontvangst te nemen. ...


Zie ook: http://www.janbontje.wordpress.com

Schrijver: Jan woordenaar Bontje, 1 juni 2020


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 189

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jean-Pierre Ami
Datum:
1 juni 2020
Met Sartre heb ik nooit echt affiniteit gehad, koesterde ook geen gedachte
die verwantschap zou doen slinken.

De existentie, zegt hij, is niet iets wat men vanuit de verte kan denken;
het moet ons plotseling overstromen en drukt zwaar op ons hart als een onbeweeglijk dier en anders is er in het geheel niet.

Voor hem is 'zuiver existeren' het werkelijke: het menselijk bestaan is 'haar eigen Niets'. Voor Sartre staat dat gelijk aan 'vrijheid'. Vandaaruit kan hij zich in de wereld begeven en in het handelen - zijn daden - zijn waarden scheppen. Ieder schept zijn waarden alleen - en is daar ook verantwoordelijk voor.

Inderdaad, een antwoord op de vraag 'hoe' we ons in een bepaalde situatie moeten gedragen zullen we in zijn filosofie vergeefs zoeken...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)