Netgedichten

netgedicht (nr. 71.592):

De holle weg

wij hebben de
kleuren niet
uitgevonden
lieten gewoon
gebeuren wat
voor handen kwam

een sloot met
overhangende kanten
die spiegelend
overgaan in
blauwe rimpels
van de zomerlucht

schaduw geeft
wat problemen
door de richting
van het licht dat als
in dromen van alle
kanten lijkt te komen

ieder legt zijn pad
waarbij jij je op
de vlakte houdt
ik koos de holle weg
het sieraad van iedere
landschapsarchitect

wij doeken ziel
en zaligheid op
maagdelijk linnen
werken zes dagen lang
mogen als kunstenaars
dus eeuwigheid vragen